Het verhaal van Anouschka

Van trainee naar loco-griffier: ik had geen idee dat dat bij mij zou passen

Wanneer hoorde jij de lokroep van Texel?

Tijdens mijn studie Interdisciplinaire Sociale Wetenschappen en Internationale Betrekkingen had ik al een voorliefde voor beleidsonderwerpen en politieke vakken. Vers uit de schoolbanken ben ik dan ook met plezier gestart als trainee bij gemeente Texel. Ik werd beleidsmedewerker met speciale aandacht voor de onderwerpen monumenten en erfgoed. Ik schreef onder meer het nieuwe schapenboetenbeleid waarmee ik uniek Texels erfgoed voor de ondergang heb behoed. Ik had geen ervaring in het vakgebied van monumentenzorg, maar als geboren en getogen Texelse voelde ik me erg betrokken bij dit onderwerp.

Wat dreef je ertoe al snel intern te solliciteren?

Hoe leuk ik werken binnen het team beleid ook vond, ik was zoekende. Toen me werd gevraagd te solliciteren op de functie voor loco-griffier/raadsadviseur voelde dat direct goed. Daar zou ik mijn passie voor politieke betrekkingen in kwijt kunnen. Inmiddels heb ik mijn draai helemaal gevonden. Mijn werk is ontzettend veelzijdig. Kort gezegd zorg ik ervoor dat de gemeenteraad, het hoogste orgaan van de gemeente, in de schijnwerpers kan staan. Ik bereid vergaderingen voor, lees alle stukken, ik adviseer raads- en commissieleden en ondersteun ze bij de meest uiteenlopende werkzaamheden. Onze raad is ambitieus, we willen het op Texel nou eenmaal goed aanpakken. En we moeten zelfvoorzienend zijn. Dat maakt ons een krachtig en dynamisch eiland.

Welk onderdeel van je baan vind je spannend?

Officieel is de gemeenteraad nu mijn werkgever. Dat is een vreemd besef want uiteindelijk werken we wel allemaal samen op het gemeentehuis. Maar ik bouw nu met heel andere mensen een band op. Het meest uitdagende aan mijn nieuwe rol is dat ik me politiek geheel neutraal en integer moet opstellen, ik kan geen kleur kiezen. Ik mag natuurlijk best een persoonlijke mening hebben, maar die wil je op de werkvloer niet te veel uiten. Je bent er immers voor elk raadslid, ongeacht welke politieke kleur. Dat maakt het zowel uitdagend áls een interessant spanningsveld.

Kloppen de stereotype vooroordelen over werken voor de gemeente?

Ook ik ken het beeld dat werken voor de gemeente saai of stoffig zou zijn. Maar niets is minder waar. Er heerst hier een fijne open werksfeer en er zitten veel jonge mensen. Bovendien is het een vooruitstrevende organisatie en je krijgt hier volop kansen om door te groeien en jezelf te ontwikkelen. Dat had ik niet verwacht. En omdat we een klein eiland zijn, zie je ook nog eens snel het resultaat van je inspanningen. Dat je zelf iets kunt bijdragen, zelf werk kunt maken van iets dat je niet zint, dat is de kracht van werken voor de gemeente.